Dag 40

Nowshahr - Babolsar Iran
103km
We rijden al een hele tijd vlak langs de kust van de Kaspische Zee. We krijgen
steeds meer zin om eens lekker in de Kaspische Zee te duiken en toeval of niet,
we vinden een keurig pension op 25 meter van de zee. Donderdag is hier hetzelfde
als bij ons zaterdag dus we verwachtten veel mensen aan zee. Het was echter
helemaal leeg aan de kust. Wel vreemd want er staan overal veel autos geparkeerd.
Navraag leerde ons dat het zwemmen alleen is toegestaan in compleet afgebakende
zones. Een zone voor de mannen en 500 meter verderop een zone voor de vrouwen.
Rondom deze zones is een hoog zeil gespannen zodat je onmogelijk kunt kijken
naar de zwemmers. Och ja, dat waren we even vergeten, hier zijn mannen en vrouwen
strikt gescheiden. We nemen een heerlijke duik in het lauwwarme water en dobberen
urenlang in de hevige branding.
Ongeveer honderd meter uit de kust is een touw gespannen waar je niet overheen mag.
Dit is om te voorkomen dat de mannen naar de vrouwen zwemmen of omgekeerd.
De rebel in ons vertelt dat we ons niet moeten laten tegenhouden door dit touw en
even later zitten we dan ook in de verboden zone. We horen direct van twee kanten
harde fluitsignalen en via de megafoon wordt van alles op ons geroepen. Shit, betrapt.
We zwemmen terug en de rust is wedergekeerd. Het zit schijnbaar toch in ons bloed
om de grenzen op te zoeken en te testen wat er gebeurt als we er overheen gaan.
We zijn toch ook wel benieuwd naar de badkledij van de dames. Niet zozeer omdat we
al bijna anderhalve maand van huis af zijn maar meer omdat het ons erg onpraktisch
lijkt om gesluierd te zwemmen. Via een zeer slimme truuk en niet geheel zonder gevaar
om betrapt te worden zijn we er in geslaagd om het afgeschermde gedeelte voor de
vrouwen binnen te lopen en hier hebben we enkele fotos gemaakt. Het is dus werkelijk
zo dat de vrouwen geheel gesluierd gaan zwemmen. Ongelooflijk maar waar.
Natuurlijk zullen er weer nieuwsgierige lezers zijn die zich afvragen wat deze truuk
dan was en we zullen het geheim dan maar verklappen.
Frank heeft een zwarte lakenzak waar hij 's nachts in slaapt. Als je deze omdraait
dan is het net een burka. Met deze burka over zich heen is hij zonder blikken of
blozen naar binnen gelopen en heeft een paar fotos gemaakt.
We waren toch wel een beetje bang om ontdekt te worden omdat de lakenzak iets te kort
was waardoor je de lange zwarte haren op Frank zijn tenen kon zien. Deze harige tenen
zouden Frank hebben kunnen verraden maar dat is gelukkig niet gebeurd.
Morgen meer nieuws van de drie motaards,