Reisverslag Moskou - grens FIN

Verslag Moskou - Vishnij Volochek - St. Petersburg - grens FIN.


Vannacht heeft het weer geregend, en vanochtend is het bewolkt, maar droog. Na wederom afscheid te hebben genomen van het behulpzame hotelpersoneel rij ik Moskou uit. Eerst een klein stukje ringbaan van plus minus 50 km, en dan omhoog
richting St. Petersburg. Af en toe wat druppels regen, en mist. De wegen zijn wisselend, goed en slecht. Politie controle's worden ondertussen vakkundig omzeilt. Als ik ze in de verte zie staan, ga ik achter een vrachtauto rijden.
Zo zien zij mij hopelijk pas op het laatste moment, en kunnen zij me niet meer staande houden. Of op het moment van
passage haal ik de vrachtauto in :). Tja, het blijft een spel ! De natuur wordt groener, er komen meer bossen.
De route verloopt vlot, en na 350 km kom ik aan in Vishnij Volochek, een stad in Sovjet stijl. Alles is oud, grauw
en versleten. Grote betonnen flatgebouwen, en slecht onderhouden wegen. Een hotel is snel gevonden, dankzij Garmin.
Ik ben net op tijd in het hotel, want het begint te regenen ! De rest van de tijd breng ik door op een postkantoor,
daar is internet. Met mijn eigen computer heb ik problemen, waarschijnlijk ergens een vi rus opgelopen. In Saratov heeft Ivan mij een Russische Norton virus scanner op de computer gezet. Als dat maar goed blijft gaan...

De volgende ochtend rij ik door richting St. Petersburg, zo'n 450 km verderop. Ik vertrek met mist, en het is frisser dan ik tot nu toe gewend ben ! De weg gaat door bossen en langs meren. Huizen zijn hier gemaakt van hout, en overal
zie ik houtverwerkende mensen en fabrieken. Ook vrachtauto's zijn geladen met hout. Regelmatig zie ik ongelukken dus het blijft opletten met deze chauffeurs. Als ik moet stoppen om te tanken, begint het te regenen. De regenoverall moet weer aan :(. De wegen worden druk bereden door vrachtauto's richting Moskou en St. Petersburg, een havenstad.
In mijn zoektocht naar een hotel in St. Petersburg, passeer ik plotseling het clublokaal van MC. Night Hunters. Ik draai me om, misschien kunnen zij mij een goed slaap adres bezorgen. Het blijkt een mooi clubhuis te zijn, met passend
interieur bestaande uit soevenirs van de hele planeet aarde. Nummerborden, foto's, zelf een motor hangt aan de muur. Als ik vraag waar ik het beste kan slapen wijst Sjannah, de bardame, naar de sofa in de hoek. Ik ben behoorlijk moe en
bedenk me geen seconde. Na een uur gerust te hebben, kan ik hier ook nog eten. Tijdens het eten ontmoet ik Sergei en zijn vriendin, Jekatherina. Tijdens het gesprek dat volgt, stelt Sergei voor dat ik in hun appartement slaap. Ik krijg de sleutel, zij gaan ergens anders slapen...Ik heb de indruk dat Jekatherina het met dit plan niet helemaal eens is want er vindt een hevige discussie plaats tussen hen beide. Het wordt later en later en ik stel voor dat ik naar een hotel ga, geen probleem. Maar Sergei staat erop dat ik bij hun slaap. Er wordt een taxi geregeld, die ik trouw volg
naar hun appartement. Terwijl ik mijn bagage naar binnen breng ruimt Jekatherina het huisje een beetje op. Normaal is het niet zoals nu zegt ze, en ik geloof haar. Ik krijg de sleutel, en zij verlaten het appartement met de tandenborstel in hun handen ! De volgende dag om 13.00 staat het stel met vriend Jevkenie aan de deur, inclusief
2 grote plastic zakken eten en drinken. We starten Google translate en het feest kan beginnen. Er volgt een schitterende middag waarin ontzettend veel gelachen wordt, en af en toe wat gedronken..Tussendoor bel ik Bas in Ell op via skype
en hij laat hun zijn huis zien met een mobiele telefoon. Via het internet drinken we samen een fles bier. Bas in Ell - Frank in St. Petersburg, GEWELDIG !! Het wordt weer later en later, de stad bezichtigen gaat niet meer lukken
onder deze omstandigheden. Ikzelf heb genoeg aan een fles bier, maar de cultuur in Rusland laat het toe om dit te combineren met doorzichtig vuurwater. Sergei en Jevkenie maken hier gretig gebruik van, en hun levenskwaliteit gaat zienderogen achteruit..Zij gaan met z'n drieen nog eten en nodigen mij uit om mee te gaan. Ik pas en we spreken af
dat ik morgen vroeg wacht totdat zij de sleutel komen halen. Daarna rij ik door richting grens RUS -FIN.

Als ik 's morgens vertrek is het fris en vochtig met wat mist. Na een 200 km kom ik aan de eerste paspoort kontrole. Er volgen er nog drie, een stempel, en nog een stempel en ik sta voor de Finse grens. Geen enkel probleem dus. De Finse grenscontrole gaat zoals wij gewend zijn, een scan van het paspoort, Welkom in Finland ! Meteen kom ik in een
omgeving die me vertrouwd is, ik ben terug in de EU. Dus vanaf nu : geen grens controle meer - kan in euro's betalen - alles ziet er netjes en verzorgt uit - als ik aan de waterkraan draai, komt er water uit, en ik kan het zelfs drinken -
als ik op een schakelaar druk, gaat het licht aan - als ik oversteek is er een zebrapad, en de auto's stoppen voor me - hoef ik niet meer staande op de motor te rijden om door de dieseldampen het wegdek te beoordelen. Ik zal het allemaal
nooit vergeten, en het heeft ABSOLUUT zijn charme's ! Ik gok op een goede nazomer/milde herfst voor de tijd die komen gaat.

Russia goodbye, spasibo !