Dag 33

Kamyarak Iran
Werkdag
Dirk moest vandaag voor zijn werk een dagje aan de slag, business as usual.
Dus we gingen 's morgens naar een internet cafe en toen we weer buiten kwamen was het al
laat in de middag. Ondertussen was Frank met onze vriend Mohsen de stad ingelopen
om te proberen bij een bank wat euri's te ruilen voor Iranse Riaals.
Bij de bank lukte dit niet, maar zij tipte ons om het bij de lokale Juwelier Mink te doen.
Mohsen wist ook niet dat dit kon, dus weer iets geleerd vandaag !
Vol goede moed stapte we de eerste juwelier naar binnen waar de prachtigste gouden juwelen
en ringen liggen. Niet 1 winkel maar wel een stuk of 8 op een rij. De mensen hier kopen
van het geld dat ze over hebben gouden juwelen omdat hun geld eigenlijk niets waard is,
en goud dus een betere toekomst biedt. Geld wisselen was geen probleem,
1 biljet van 100 en 2 van 50 euro werden gewisseld voor zo'n 3,2 miljoen Rial.
Een pak geld zo dik als een Durum van Efes, tegen een koers die hoger was dan bij een bank.
We besloten om vandaag niet verder te rijden maar om eens lekker luie
luizen te gaan kweken. We hadden gisteren al twee jonge Iranese studenten ontmoet
die onze persoonlijke gids waren gedurende ons verblijf in deze mooie stad.
Even een lekker kopje thee drinken bij hen thuis en het valt weer op hoe goed de Iranezen
hun vrouwen gedresseerd hebben. Terwijl wij op de grond in kleermakers zit thee aan het
drinken zijn zitten de gesluierde vrouwen ongeveer vijf meter van ons verwijderd en ze
zeggen geen woord. Pas als ons kopje thee leeg is staan ze op en schenken een nieuw kopje
in en komen wat vers fruit brengen. Ze doen dit gewoon vanzelf! Geen gemopper en geen
commentaar als van: Loop maar zelf naar de keuken. We bekijken dit vol bewondering en we
praten er niet over maar we denken allemaal hetzelfde: Hoe doen die Iranezen dat toch en
hoe kunnen wij dit zo snel mogelijk leren.
Tijdens die gesprekken leer je veel van de cultuur van Iran en toen ze aan Dirk vroegen
hoeveel kinderen hij heeft vertelde hij met trots dat het er drie waren. De Iranezen
verstonden het niet goed en ze begrepen dat Dirk 3 vrouwen had. Vol bewondering kwamen
ze hem allemaal een hand geven en de gesluierde vrouwen op de achtergrond begonnen te
giechelen. Dirk moet erg rijk zijn om er drie vrouwen op na te houden, en volgens de
Iraanse cultuur is er nog plaats voor een vierde. Ze stelden voor om de BMW in te ruilen
voor de oudste dochter des huizes maar dat heeft Dirk toch maar niet gedaan. Zo'n
gesluierde Iraanse schone past net niet in de plunjebaal.
Morgen meer nieuws van de drie motaards,