Reisverslag Osh - Biskek via Lake Ysyk - Kol

Osh - Lake Isyk Kol - Biskek

Bij binnenkomst Kirgizie, het eerste wat opvalt, de Lada's zijn verruilt voor auto van
Duitse makelij. Het lijkt erop alsof alle oude Mercedessen en Audi's een 2de leven beginnen
in Kirgizie. Nadat ik eerder 2 kleine grensovergangen heb geprobeerd, gaat het in Osh vrij
gemakkelijk. Het landschap verandert vanuit de vallei, en ik rij de bergen in. In Ozgon
tank ik benzine, en de man van het tankstation spreekt goed Engels. Ik wissel dollars voor
sum's, weer even wennen aan de nieuwe valuta.Als ik laat in de middag een hotel heb gevonden
in Zalal Abad, ontmoet ik Denis. Hij is afkomstig uit Ierland, maar woont en werkt al jaren in
Rusland. Hij is met zijn Kirgische vriendin op vakantie, en nodigd mij uit om samen met de rest
van het gezelschap te eten ! Tja, wat mot je dan...Morgen is het 1 augustus, en begint de Ramadan.
Omdat er enkele gelovigen in het gezelschap zitten, willen ze deze laatste avond goed gebruiken !
Na het eten komt het bier en de whiskey op tafel, en het wordt een gezellige avond !

Als we 's morgens elkaar weer zien bij het ontbijt, krijg ik informatie welke route ik het beste kan
rijden. Ik besluit om een off road route te nemen richting Narvin. Het is fantastisch om midden
door de bergen te rijden, maar wel goed opletten. 40 km voor Narvin praat ik met wat lokale
mensen die er werken op het land, en koeien-paarden-geiten hebben. Zij maken mij duidelijk dat het niet
mogelijk is om Narvin met de motor te bereiken. Omdat je niet zeker weet of zij hetzelfde bedoelen
als ik wil, rij ik nog een klein stuk door. Maar de zandweg wordt modderpad, en ik kan niet verder.
Helaas, ik zal terug moeten rijden, maar dit is geen straf. Uiteindelijk kom ik via prachtige
bochtige wegen door de bergen aan in Toktogul. Maar eerst wordt ik staande gehouden door een slagboom.
Ik moet tol betalen, en wel 500 sum. Dit bedrag is veel te hoog en kwaad zet de motor aan de kant.
Op een bord wat ik niet volledig kan lezen, zie ik ook andere bedragen. Als er vervolgens een
vrachtwagen 250 sum moet betalen, vraag ik aan de goede man wat hiervan de bedoeling is. Hij zegt dat ik
200 sum moet betalen. Oke, tol betalen voor een goed stuk auto baan geen probleem, moeten we in
Frankrijk ook. Maar ik probeer hem ervan te overtuigen dat ik dit nog teveel vindt. Hij zegt 5 dollar
te willen, en in mijn woede betaal ik. Er wordt een ( gebruikt ) bonnetje vanonder een groot boek
getoverd, dus het is duidelijk voor wie het geld is. Nouja, het kwaad is geschied en omdat ik waar
voor mijn geld wil laat ik 2 Leovinci's kraken, en krijgt hij een partij kiezelen als wisselgeld erbij !

Als ik later dit vertel in het motel waar ik slaap, krijg ik van deze mensen te horen dat corruptie
nog steeds aanwezig is in Kirgizie, en nu weet ik dat ook.


De volgende dag rijdt ik naar Lake Yzyk-Kul, tot aan Suusamyr asfalt en de hoogte in tot 3100 meter.
Het is er fris en ik doe wat extra kleren aan, voor het eerst sinds lange tijd ! Dan volgt er een
off road gedeelte van 100 km, die veelal staand gereden wordt. Er is ontzettend veel "wasbord" bij, en
als je hierbij niet het juiste tempo blijft rijden, trilt alles als een gek. Ik passeer een groep
mountain bikers uit NL, verder is er niemand op deze weg. Als ik uit de bergen ben, rij ik nog 100 km
over asfalt, als er weer een slagboom verschijnt. Hetzelfde ritueel volgt, maar ik heb voorgenomen
om NIET te betalen ! Dan maar wachten, en zien wat er gebeurt. Na een half uur gebakelij kan ik doorrijden,
door naar de zuidkust van het meer. Hoge besneewde toppen tot 5000 meter zie ik in de verte liggen.
Uiteindelijk vindt ik na lang zoeken een prachtige plek aan Lake Ysyk-Kol, waar ik overnacht in een
"strandtent". De eigenaar met zijn familie wonen en leven er erg sober, maar zijn erg happy !

Als ik 's morgens opsta, eerst lekker fris het meer in ! Vandaag rijdt ik naar het meest oostelijke punt
punt van onze reis. Vanaf dit punt, in de buurt van de Chinese grens, wordt het stuur de andere kant op
gedraait ! De eerste kilometers terug geven een apart gevoel, vanaf nu gaat het weer richting west.
De noordkust ziet er iets toeristiser uit, en in Colpon Ata vindt in een "no bugdet" kamer om te
overnachten. Er is vanalles te doen hier, pretpark, zwemmen, paardrijden in de bergen. Of ze echt
blij zijn met buitenlandse touristen kan ik niet bespeuren. Als ik de volgende dag over redelijke wegen
richting 1 ste grensovergang rijdt, zijn er verschillende serieuze ongevallen gebeurt hier en daar.
Blijven opletten dus, maar ja, als je ziet hoe ze hier afentoe rijden is het een wonder dat er niet
meer ongelukken gebeuren. Plotseling staat het verkeer stil, er is een stuk berg afgedaald. Na een poos
komt echter alles weer op gang, maar aan de grens gekomen is deze dicht. Ook de volgende grens is dicht,
en ik rijdt door naar Biskek. Via het boek dat ik van Lies te leen heb, kom ik terecht bij een School
of Mangement. Hier kan ik een kamer krijgen, en als ik later mijn mail lees in een internet cafe,
zie ik dat Joss, de Duitser, ook in town is! Na een zoektocht zonder enige logica, de mensen sturen
mij alle kanten uit, zit ik uiteindelijk weer samen met Joss aan tafel !!
De grensovergang de volgende dag gaat vervolgens vrij soepel, een goed uur later sta ik in Kazachstan !