Dag 6
Door: TEAM ZIJDEROUTE 2011
10 Juni 2011 | Roemenië, Teaca
Baia Mare – Teaca Roemenie - 10 juni 2011
338km
We vertrokken weer in de stromende regen richting de Karpaten. Dat is een hooggebergte op de grens tussen Oekraine en Roemenie. We volgden de binnendoor route naar de Karpaten via de borden en de kaart om zoveel mogelijk Roemenie op te snuiven. Nou, dat hebben we geweten. Het was weer een schitterende belevenis. We reden door tientallen dorpjes waar de mensen nog met paard en wagen rondrijden. Oude vrouwtjes lopen langs de weg met een schoffel onder de arm of ze zijn gras aan het verzamelen voor de geiten. Er lopen hier honderden Ummele Miekes rond. De huizen zijn in redelijk goede staat en de mensen hebben allemaal een stukje grond waar ze groenten telen. De moestuintjes zijn een lust voor het oog, zo netjes. Evenals de kerken trouwens want zo slordig als de huizen zijn, zo pico bello zijn de kerken onderhouden. Wat een mooie belevenis was dat toch weer.
De Karpaten-pas kwam snel dichterbij, en de wegen werden steeds slechter. We moesten constant op de voetsteunen staan om de gaten te ontwijken en dat gedurende 80 kilometer. Wat een feest. Onze grijns is nu nog niet van het gezicht verdwenen. De top ligt op zo'n 1600m hoogte en hier vind je een erg mooie kerk waar een orthodoxe priester met een lange witte baard buiten op een bankje zit. Er is een souveniers winkeltje en vanaf dat moment gaan we dalen. Tijdens het dalen passeren we weer vele dorpjes waar alleen maar bomen gezaagd worden. Je ziet dat ze hier goed van kunnen leven want je waant je in Oostenrijk. Na een lange afdaling met alweer de geweldig slechte wegen rijden we richting het kasteel van Dracula. We hebben het kasteel gemist omdat het gewoon niet aangegeven staat langs de weg. Toen we er al 30km voorbij waren merkten we het pas.
We zitten nu in een keurig pension annex kroeg in Teaca en hebben een pintje gedronken. De locale mensen komen een praatje met ons maken en je leert al snel dat al onze vooroordelen over Roemenie gewoon niet kloppen. Je kunt hier een heerlijk verblijf hebben en je hoeft je nergens zorgen over te maken.
Morgen meer nieuws over de drie motaards,
338km
We vertrokken weer in de stromende regen richting de Karpaten. Dat is een hooggebergte op de grens tussen Oekraine en Roemenie. We volgden de binnendoor route naar de Karpaten via de borden en de kaart om zoveel mogelijk Roemenie op te snuiven. Nou, dat hebben we geweten. Het was weer een schitterende belevenis. We reden door tientallen dorpjes waar de mensen nog met paard en wagen rondrijden. Oude vrouwtjes lopen langs de weg met een schoffel onder de arm of ze zijn gras aan het verzamelen voor de geiten. Er lopen hier honderden Ummele Miekes rond. De huizen zijn in redelijk goede staat en de mensen hebben allemaal een stukje grond waar ze groenten telen. De moestuintjes zijn een lust voor het oog, zo netjes. Evenals de kerken trouwens want zo slordig als de huizen zijn, zo pico bello zijn de kerken onderhouden. Wat een mooie belevenis was dat toch weer.
De Karpaten-pas kwam snel dichterbij, en de wegen werden steeds slechter. We moesten constant op de voetsteunen staan om de gaten te ontwijken en dat gedurende 80 kilometer. Wat een feest. Onze grijns is nu nog niet van het gezicht verdwenen. De top ligt op zo'n 1600m hoogte en hier vind je een erg mooie kerk waar een orthodoxe priester met een lange witte baard buiten op een bankje zit. Er is een souveniers winkeltje en vanaf dat moment gaan we dalen. Tijdens het dalen passeren we weer vele dorpjes waar alleen maar bomen gezaagd worden. Je ziet dat ze hier goed van kunnen leven want je waant je in Oostenrijk. Na een lange afdaling met alweer de geweldig slechte wegen rijden we richting het kasteel van Dracula. We hebben het kasteel gemist omdat het gewoon niet aangegeven staat langs de weg. Toen we er al 30km voorbij waren merkten we het pas.
We zitten nu in een keurig pension annex kroeg in Teaca en hebben een pintje gedronken. De locale mensen komen een praatje met ons maken en je leert al snel dat al onze vooroordelen over Roemenie gewoon niet kloppen. Je kunt hier een heerlijk verblijf hebben en je hoeft je nergens zorgen over te maken.
Morgen meer nieuws over de drie motaards,
-
14 Juni 2011 - 19:38
Ron & Angelien:
Wat een prachtfoto . -
06 Januari 2012 - 21:57
Ben V:
Ik ben begin juni ook met mijn motor ook in Teaca geweest.( samen met mijn motormaat) (Honda Pan)
Ik heb daar een kennis wonen. Ik kom er al 20 jaar, maar de eerste keer met de motor( BMWR1100RT
Vanuit Teaca hebben we een aantal tochten gemaakt door de Karpaten.
Het is een prachtig land en heel vriendelijke mensen.
Ben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
