Dag 15

Zonguldak - Derbent Dag 15
285km
De reis van vandaag gaat richting Safranbolu. Dit dorp staat op de wereld erfgoed lijst van Unesco.
De temperatuur begint lekker te klimmen en voor het eerst deze reis hebben we temperaturen
boven de 30 graden. We rijden van de kust af en het landschap wordt steeds vlakker. De bergen veranderen in
heuvels. We zien regelmatig vrouwen lopen met een koe aan een stuk touw. Net zoals wij thuis de hond uitlaten,
zo laten de mensen hier hun koe uit. Het enige verschil is dat deze boerinnetjes geen schopje en plastic zakje
bij zich hebben. Als we stoppen voor een foto dan lopen ze snel weg dus helaas, niet gelukt.
In een van de grotere plaatsen die we bezoeken zien we een paar kinderen lopen die een geweldig mooi pakje
aan hebben. We vragen ons af of dit kinderen zijn van de sultan of dat ze van de plaatselijke schutterij komen.
Nee hoor, helemaal mis. Deze kinderen worden een paar dagen lang als prinsen behandeld. Ze krijgen geld, snoep
en worden goed verwend. Na deze verwen dagen worden ze besneden. Auw, pijnlijk detail.
In Safranbolu aangekomen nemen we even lekker de tijd om rond te wandelen. Prachtig stadje met een heel
acceptabel naaldhakjes gehalte. De smalle straatjes met kleine winkeltjes, de bakker met houtoven, de wever,
de naaister en schoenmakers maken dat we hier een heel fijne herinnering aan hebben overgehouden.
Verder richting het zuiden. Het asfalt dat we hier tegenkomen is zeer grof en we voelen het aan onze banden
knagen. De kiezelstenen liggen op de weg zoals hagelslag op een boterham.
Er doemt een hoog gebergte voor ons op waarvan de toppen vol liggen met sneeuw. We rijden er recht op af en
bovenop de top staat onze hoogtemeter op 1850m. We hebben het koud gekregen op deze hoogte en besluiten om een hotelletje te
zoeken. Dat vinden we even verderop. Het is een groot ski-resort waar we na wat gepingel voor een heel erg
laag bedrag kunnen overnachten. We zijn helemaal alleen in dit grote complex. De eetzalen zijn leeg,
de tientallen hotelkamers zijn verlaten en in het restaurant is niemand te bekennen. Toch zijn ze gewoon open.
Dirk bekroop het gevoel dat hij in een scene van de film 'The Shining' was terechtgekomen. Zeker toen er
plotseling een bijl aan de muur hing was hij toch erg ongerust.
Morgen gaat de rit verder richting het zuiden.
Morgen meer nieuws van de drie motaards.